GSRO blog

Dit is het blog van de GSRO. In ons blog en de columns gaan we in op zaken die spelen en van belang zijn voor Oost Nederland en het daaraan grenzende deel van Duitsland. We willen het wezen van Oost-Nederland blootleggen. We leggen relaties tussen heden en verleden en zoomen in op regionale of plaatselijke identiteit. Maar ook op hele kleine deelgebieden en hele specifieke lokale zaken, als speldenprikjes op de kaart.

Een rondje bruggen

Een rondje bruggen
Boudewijn Betzema is verhalenverteller. Hij repeteert zijn verhalen het liefst tijdens een wandeling door de uiterwaarden van de IJssel bij Deventer. In de sombere ruigte vindt hij de juiste cadans voor zijn vertellingen. Bovendien is lopen goed voor de gezondheid. Vrijwel dagelijks loopt hij een rondje over de twee bruggen die het centrum van Deventer ontsluiten; heen over de spoorbrug, terug over de brug van de Provinciale weg.

Boudewijn is import; hij woont nog maar 35 jaar in Deventer. Zijn geboorteplaats is Rotterdam. De Maas blijft hem fascineren; de bedrijvigheid, de levendigheid, Bert Haanstra. Als jongeman woonde hij een aantal jaren in Amsterdam. De Amstel vond hij best aardig, maar eerlijk gezegd een beetje saai. De Utrechtse Vecht is ook wel mooi, die is voor de luxe bootjes. Maar de IJssel? De IJssel is alles. De IJssel is als een verleidelijke vrouw die vraagt of ze je mag dragen. De IJssel is geen uur gelijk. Het ene moment zie je het water kolkend stromen. Het andere moment lijkt het een mak beesie, zo spiegelglad. Maar je moet altijd rekening houden met de onderstroom.  Die verraderlijke stroming heeft Boudewijn al eens zijn slipper gekost.

Boudewijns dagelijkse rondje begint bij de Worp aan de westelijke oever van de IJssel. Hier ligt het oudste openbare plantsoen van Nederland. In de middeleeuwen flaneerden hier notabelen, tegenwoordig  barbecueën er Turkse gezinnen op de gazons tussen de slingerpaden. Voorbij het plantsoen liggen de uiterwaarden. Die zijn nu niet op hun mooist, vanwege de verbreding. Twee graafmachines scheppen gebroederlijk grote hopen in de klei. Het is een open wond, afgezet met hoge hekken, maar het wordt wel weer mooi. Straks vliegen er weer IJsvogeltjes en groeit er van dat kleine materiaal. De planten in de uiterwaarden zijn altijd een slagje kleiner en fijner dan gewoon in de wei. Op een dag lag er zomaar een naakte vrouw te slapen tussen dat kleine materiaal. Zo mooi, zo kwetsbaar. Boudewijn durfde haar niet eens met zijn schaduw aan te raken. Een andere keer doemde er bij de bocht bij Terwolde een oude vaarschuit op. Achter het stuurwiel stond een fors figuur met een gore oliejas aan. Kadoeng kadoeng, kwam de schuit dichterbij. De stuurman bleek een vrouw te zijn met een grote bos rood haar. Er liepen twee hondjes op het dek. De schuit was zo oud dat het een wonder was dat hij überhaupt bleef drijven. ‘Wat gaaf’, dacht Boudewijn, ‘ik wil mee!’ De schuit voer langs en de vrouw groette hem met een enorme zwaai. Helena Zutphen, stond er op de zijkant. Ze verdween langzaam die kant op.

Boudewijn beklimt de spoorbrug en steekt de rivier over naar de kade, die ondanks verkeersopstopping naar het banaan met vanille van bloeiende Lindenbomen ruikt. In de buurt van het pontje zitten altijd wel wat zwervers. De meesten zijn zo ver heen dat het treurig is, hun verstand vakkundig uitgeschakeld door drank en desillusie. Eén vagebond had ze nog wel enigszins op een rijtje en werd een soort aanspreekvriendje. Na een aantal keer groeten vroeg de zwerver aan Boudewijn: “Waar ken ik je toch van? Je kop komt me zo bekend voor.”

“Geen idee, vriend. Ik ben Boudewijn, verhalenverteller. Wie ben jij?”

“Ik heet Hans Christian, als in Andersen. Verhalen vertellen doe ik niet”

“Heb je het niet koud hier bij het water?”

“Ja, het is best fris. Maar weet je, ik heb het er zelf naar gemaakt dat ik nu buiten moet zitten. Dan kan je er maar beter voor zorgen dat het uitzicht goed is. Dit is de mooiste kamer van het huis. Ik ga wel op een krantje zitten, dat scheelt een beetje.”

Boudewijn steekt de tweede brug over, terug naar zijn warme huis op de Worp. Tijdens de volgende wandeling zat Hans Christian niet meer op zijn krantje op de kade. Ook daarna heeft Boudewijn hem nooit meer gezien. Misschien is hij met Helena meegelift naar Zutphen.

Ede: van magen vullen tot smaak als belevenis
Het Kunstgemaal in Bronkhorst
 

Reacties

Er zijn nog geen reacties gegeven. Wees de eerste die een reactie geeft
Reeds Geregistreerd? Hier Aanmelden
zaterdag, 07 december 2024

Excursies

Jaarlijkse excursie

Elk jaar organiseert de GSRO een dag-excursie, voor het begin van de zomer-vakantie.

Een prima gelegenheid voor de leden, maar ook voor niet-leden, om elkaar te ontmoeten en bij te praten.

Én om "bij te scholen" door een dag lang tijd te besteden aan een onderwerp in een voor "Ruimtemakers" relevant thema.

Voor 2020 is, gezien de uitbraak van het corona-virus, de excursie helaas komen te vervallen.

De GSRO twittert

Volg nieuws uit de vakwereld en over Oost Nederland via onze twitter tijdlijn hieronder:

Lid worden

De GSRO organiseert zo'n 10 bijeenkomsten per jaar. Kennisuitwisseling en netwerken zijn dan allebei belangrijke onderdelen. Tijdens een broodje voorafgaand aan de bijeenkomst kom je oude en nieuwe bekenden tegen.

Lid worden kost slechts € 40,- per jaar en staat open voor vakgenoten die iets hebben met Oost Nederland. Word ook lid door het formulier in te vullen. Óf stuur een mailtje naar info@gsro.nl om meer informatie op te vragen.

Word nu lid

 

Doel

Het belangrijkste doel van de GSRO is om ervaringen te kunnen uitwisselen onder vakgenoten werkzaam in de ruimtelijk inrichting. Tijdens de bijeenkomsten wordt een actueel onderwerp voor het voetlicht geplaatst. De onderwerpen betreffen het brede vakgebied van de ruimtelijke ordening en ruimtelijke inrichting. De uitwisseling van praktische en theoretische ervaringen tussen vakgenoten vormt een belangrijk aspect.

Leden

Het ledenbestand van de GSRO bestaat uit architecten, stedenbouwkundigen, landschapsarchitecten, economen, landbouwkundigen, sociaalgeografen, planologen, verkeerskundigen, recreatiedeskundigen en juristen in de publieke of private sector. De GSRO heeft een klein bestuur dat de dagelijkse gang van zaken regelt.

GSRO
Save
Cookies user preferences
We use cookies to ensure you to get the best experience on our website. If you decline the use of cookies, this website may not function as expected.
Accept all
Decline all
Read more
Analytics
Tools used to analyze the data to measure the effectiveness of a website and to understand how it works.
Google Analytics
Accept
Decline