Dit jaar sluiten de twee allerlaatste mijnen in het Ruhrgebied en bij onze oosterburen wordt dat uitgebreid gevierd met de expositie Kunst & Kohle. Maar liefst 13 steden en 17 musea doen mee. 250 jaar lang heeft het zwarte goud het Ruhrgebied bepaald. Een oneindig groot gangenstelsel onder de grond, een kluwen van steden en wegen erboven. Zwart, wapperend wasgoed aan de lijnen en zwaar dampende schoorstenen, die tot in Arnhem te ruiken waren als de wind...
GSRO blog
M’n opa was douanier. Daar was ie trots op en ik ook. Ik zie ‘m nog voor me, in grijsgroen uniform met pet, dienstwapen aan z’n riem. Destijds was hij gestationeerd bij de diverse grensovergangen bij Sittard, aan de Duitse grens. En hoewel ie terugverlangde naar de periode dat hij op een patrouilleboot in de Rotterdamse haven zeeschepen controleerde, nam hij ook de bewaking van onze oostgrens zeer serieus.
Vandaag las ik in De Correspondent over statistici en hokjes denken. Ik moest meteen denken aan de discussie die ik met name samen met Luuk Oost op het GSRO-Blog levendig probeer te houden; Waar begint en logischerwijs eindigt Oost Nederland en waarom is het belangrijk om dat te duiden? Ik zelf denk dat het alles met identiteit en je ergens thuis voelen te maken heeft. Het je met je omgeving kunnen identificeren is voor de meeste...
Zo af en toe stuit je ineens op een plek waar de waanzin van menselijk handelen het landschap en de bewoners voor altijd heeft getekend. Neugnadenfeld, vlak over de grens in het Grafschaft Bentheim is zo’n plek. Europese absurditeit verstopt in het veen, een soort stuivertje wissel van het meest bizarre soort. Krijgsgevangenen uit alle hoeken van Europa lieten hier het leven en ontheemden van Duitse afkomst uit verschillende regio’s in Oost Europa bouwden na de...